Μια μέρα στο Πεκίνο

Ένας Κινέζος περπατάει στη βροχή
κρατάει κίτρινη ομπρέλα ανοιχτή.
Και μια Κινέζα μ`έναν μπέμπη αγκαλιά
γυρνάει απ`τη δουλειά.

Οι καφετέριες γεμάτες Κινεζάκια
πίνουν ζεστό καφέ και τρώνε κουλουράκια.
Παρέες που τα λένε και χαμογελάνε
και τη βροχή κοιτάνε.

Κι όλος ο κόσμος στο Πεκίνο έχει βγει.
Χίλιοι Κινέζοι τρέχουν μέσα στη βροχή.
Ουράνιο τόξο όπου να`ναι θα φανεί.
Θα φανεί!

Βρέχει μα κανέναν δεν πειράζει
όλοι τρέχουν στο Πεκίνο
βρέχει κι όλοι μούσκεμα θα γίνουν
όλοι τρέχουν στο Πεκίνο.

Φανάρια κόκκινα και πράσινα ανάβουν
κι όλοι τρέχουν λεωφορείο να προλάβουν
και τ`αυτοκίνητα τους βρέχουν με νερά,
τους κάνουνε παπιά.

Ένας Κινέζος που διαβάζει εφημερίδα
και μια Κινέζα με βαρκούλα την ελπίδα.
Ένα σκυλάκι σ`ένα δέντρο ξαλαφρώνει
και ξανανιώνει!

Έχει βραδιάσει και τα φώτα όλα ανάβουν
και τα πολλά τα σούρτα-φέρτα τώρα παύουν.
Όλοι στα σπίτια τους μαζεύονται γιατί
πέφτει ασταμάτητη βροχή.

Τα Κινεζάκια στα κρεβάτια τους φωλιάζουν,
κλείνουν τα μάτια και σε όνειρο βουλιάζουν.
Μια μέρα βλέπουν στο Πεκίνο με βροχή
και βγαίνουν έξω εκεί!