Αλλιώς

Ήθελα να φύγω
Από λυγμούς χορτασμένος
Φωτιά
Μα όσο και αν
Πως γίνεται κι η μουσική αλλάζει χνώτα;
Αλλιώς τα υπολόγιζα
Σιγά το πράγμα
Μόνο οι νεκροί ξεχνούν τις υποσχέσεις
Το κρασί γλυκό, το μήλο κομμένο ήδη στη μέση
Το ‘στην ‘υγειά μας’ είχε σαπίσει προ πολλού
Αφενός οι τελευταίες σταγόνες
Είχαν εξαντληθεί
Περίεργη αίσθηση
Η δίψα
Η πείνα σε εξαντλεί, αλλά ο κορεσμός είναι τόσο απότομος
Η δίψα όμως, αυτή η φαγούρα της ψυχής
Όλα να λιώνουν μέσα μου
Τα πάντα να ξεκουρδίζονται
Ένταση που
Ταλαντώνεται