(Δεν έχω χέρια να αραιώσω τις πατημασιές)

Δεν έχω χέρια να αραιώσω τις πατημασιές
Σ’ ένα κακό φθινόπωρο νοτιά
Ψυχρά φεγγάρια
Στη σιωπή
Οι συσκευές κρέμασαν
Το πορτραίτο της πύλης ανάποδα
Φωνάζω με φωνές άλλων ανθρώπων
Και διεισδύω στο σπίτι με τις λεμονιές
Το άφησα σε ξεχασμένο κρύσταλλο

Τώρα σκοντάφτω σε παλιά αντικείμενα
Μα έχουν γίνει δάκρυ
Η φωτογράφος ανοίγει το φακό
Να μπει λίγο φως
Να κρυφακούσω

Μην πεις τίποτα