Όλα όσα είσαι

Έντεκα και τέταρτο καθόμαστε ακόμα στο πάτωμα
ενώ ακούγεται μια νέγρικη φωνή
you are the promised kiss of springtime
υπάρχεις ανάμεσα στα χέρια μου
σαν ποτήρι
σαν τσιγάρο
σαν σκληρόδετο βιβλίο
όπως υπάρχουν λέξεις που σιχαίνομαι στο στόμα σου
αυτές οι κουβέντες σου
για την αποκατάσταση της απλότητας
σε φιλώ χωρίς περιθώρια να δυσανασχετήσεις
υπάρχω και υπάρχεις όπως υπάρχουν κουμπιά στα πουκάμισα μας
γλύφω το αίμα πάνω από τα λεπτά όρια των χειλιών σου
φοβάμαι πως είναι
φτηνό κόκκινο κρασί το αίμα σου
πως είμαστε
φτηνές κατασκευές όλο κόκαλο και φτηνό κρασί
η ενσαρκωμένη αποστροφή των σκύλων
μα κάποτε τρωκτικά ροκανίζουν τα πόδια μας
επιτέλους μια σταθερή ελπίδα
πως
την αφόρητη πεζότητα της αρτιμέλειας
θα αντικαταστήσει πριν τα μεσάνυχτα
η απαράμιλλη αισθητική του ακρωτηριασμού