“Εύα Υβέτ ‘Ηβη…”

Εύα Υβέτ Ήβη και Λευκή
όνειρα ονείρου μου στη γη
καρπός κιτριάς κλαδί μυρτιάς
φύλλα ιτιάς και φοινικιάς
γυρίζατε κύκλο τη γραφή
με τα κεριά σας αναμμένα
Ήταν Σιμχά Τορά ήταν γιορτή
Λευκοί καπνοί είχαν υψωθεί
λείψανα μάτια ρημαγμένα
Γραφή και σύμβολα οι ναοί
στοιχειά που στοίχειωναν κι εμένα