Ανισόπλευρο τρίγωνο

Με κράτησε σε απόσταση κι αυτό το βράδυ
το φεγγάρι.
Όταν το πλησίασα με τα γυμνά μου μάτια
εκείνο
έβαλε την νύχτα ανάμεσά μας.
Με κοιτούσαν
κι οι δύο
από ψηλά,μέχρι που το μπαλκόνι μετοίκησε
στον ουρανό
και το σώμα μου γαντζώθηκε σ’έναν μεταμφιεσμένο Ήλιο.
Ήταν τόσο κοντά…
Τα χέρια μου έλουζαν τις κόμμες των αστεριών.
Τα πόδια μου διαδέχονταν τα πέλματα του αστροναύτη.
Μα το κορμί μου ήταν δοσμένο
στην Ανατολή.
Παραδόθηκα αμαχητί στη σιγουριά του εδάφους
το πρωί
που φίλοι κι εχθροί κοιμούνται.
Τότε που είμαι πάλι
εγώ
ο ιδιοκτήτης της ψυχής μου
και η νύχτα νικήτρια
επιστρέφει στο ατιμασμένο της κρεβάτι.