Δείπνο με την Περσεφόνη (Απόσπασμα) της Γιώτας Δ. Διέννη

Δεν έχω φίλους
και οι παλιές φιλίες μου χαθήκαν
μοιάζουν με δέντρα δίχως ρίζες
ανίκανα να ζήσουν χλωρά
λείψανα αδάκρυτα
κάποιας αρχαίας τραγωδίας
όπου κανείς προδίδεται
ή προδίδει
τώρα που διάγω τη ζωή τού κεραυνού
τα βράδια συνηθίζω να γερνώ
παρέα με την Περσεφόνη.

Λεπτομέρεια παλιού κεντήματος
Εκεί,
μες στα περίτεχνα ποικίλματα
τους ρόδακες και τα ανέμελα άνθια
χαροπαλεύει θαρραλέα
ένα τρικάταρτο καράβι
ακυβέρνητο
σαν τη ζωή μου
κομμάτι από αρχαίο ναυάγιο
παραδομένο στις σκληρές φλέβες της θάλασσας
καταμεσής στο πέλαος της ανάγκης
γερό σκαρί βέβαια
μα παραμελημένο
αβέβαιο
αν τελικά θα φτάσει
στον προορισμό του
όσο και αν
το μάτι το σοφό
του ακρόπρωρου πουλιού
γνωρίζει πια καλά
τους δρόμους της καταιγίδας...