Μήδεια

Εσύ ποτέ δεν θ' άντεχες
να κλείσεις έτσι ανόσια την ιστορία σου.
Αν τον ιστό εκείνης της πλοκής
ύφαινε μια γυναίκα...
Αν ήξερε ο Ευριπίδης πως:
Η ηδονή του πόθου
η οδύνη της προδοσίας
η δίνη τού μυαλού
δεν ακυρώνουν
τις ωδίνες τής υπέρτατης δημιουργίας.
Δεν φτάνουνε να καταργήσουν
το ανύποπτο χαμόγελο ενός παιδιού.

Μήδεια,
απόψε που έζησα ξανά
το ανεπανάληπτα επαναλαμβανόμενο
θαύμα τής γέννησης
απόψε οριστικά θα σε απαλλάξω
από τον μύθο σου