Το σπασμένο ρολόι του πατέρα μου / Πολενάκης Σταμάτης

Προς τι, αναρωτιέμαι, αυτή η παράξενη
επιμονή
των δεικτών να περιστρέφονται στα
τυφλά μέσα σ' ένα
ρολόι κομματιασμένο από αιώνες, προς
τι και η πεισματική
εμμονή του τεχνίτη στη λεπτομέρεια
(αναρωτιέμαι πάλι) προς τι η επιμονή
του ποιητή να βγάζει
τα μάτια του μες στο σκοτάδι
πασχίζοντας
να ανακατασκευάσει το περίπλοκο
μηχανισμό του ποιήματος
εδώ πληθυσμοί ολόκληροι
ανταλλάσσονται ακριβώς όπως ανταλλάσσονται
δυο πιόνια πάνω σε μια άδεια σκακιέρα.