Το δικό του όνομα
δεν έκανε ρίμα με τα στιχάκια
στα παιχνίδια τους.
Όμως,
εκείνος ήταν περισσότερο εκεί.
Συνέλεγε αναμνήσεις
κι αμέσως πλήρωνε.
δεν έκανε ρίμα με τα στιχάκια
στα παιχνίδια τους.
Όμως,
εκείνος ήταν περισσότερο εκεί.
Συνέλεγε αναμνήσεις
κι αμέσως πλήρωνε.
Τις έκλεινε σε μικρά κουτάκια
και ξαναπλήρωνε
και ξαναπλήρωνε
Κι όταν έφερνε μια καινούρια
ξαναπλήρωνε.
ξαναπλήρωνε.
Έγιναν αμέτρητα τα κουτάκια
κι εκείνος όλο πλήρωνε…
κι εκείνος όλο πλήρωνε…
Και παρόλο που ήξερε
πόσο δυσβάσταχτο ήταν το κόστος
πόσο δυσβάσταχτο ήταν το κόστος
Τις άνοιγε κάθε τόσο,
τις κοίταζε, τις μύριζε, τις ζούσε
και ξαναπλήρωνε…
τις κοίταζε, τις μύριζε, τις ζούσε
και ξαναπλήρωνε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου