"Είχες γεννηθεί για κάτι μεγάλο, μα ο χρόνος σου αργούσε/ έπρεπε να
χαθεί η Τροία, να ανασυνταχθούν οι Έλληνες/ να γυρίσεις στην πατρίδα,
ζωντανεύοντας χωράφια που πέθαιναν/ και μια αγάπη, στριμωγμένη σε
αγωνίες κι ενοχές/ τι αξία έχει να κρατάς τους ήρωες, μακριά από τις
ζωές τους/ ρώτησες το μάντη και συμφώνησε, καμιά απάντηση φυσικά/ μόνο
τη θάλασσα κοιτούσε, δεν χόρταιναν τα τυφλά μάτια του/ ήταν η εποχή της
ανομβρίας και η θάλασσα δρόσιζε, παράλληλα διεκδικούσε/ ότι λησμονούσε ή
κακοδιάβαινε την πόρτα μας, για την ευλογημένη Ιθάκη/ παρεξηγιόσουν με
τις ιστορίες των αρχαίων, όσο επανέρχονταν ζωντανές/ ήσουν νέος κι
επιπόλαια αυθάδης, όταν χρειάζονταν η άμυνα/ ενώ πάντα το ήξερες, το
αποζητούσες σε κάθε ευκαιρία/ Είχες γεννηθεί για κάτι μεγάλο, μα ο
χρόνος σου αργούσε."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου