"Για δες τον ήλιο, σε καλεί"

Καρδιά γιομάτη όνειρα,
Γεμάτη ψευδαισθήσεις
Δεν άνοιξες, δεν έδειξες
Τα πέταλα στον ήλιο,

Μον' έκλεισες τη δύναμη
Στα σπόρια σου βαθιά
Κι εκείνα αποκοιμήθηκαν
Στη βαρυχειμωνιά.

Για δες τον ήλιο σε καλεί
Ν' ανθίσεις, να ωριμάσεις
Άλλη δε θέλεις προσμονή
Να δέσεις, να ευωδιάσεις!