Αντίτιμο / Μικρού Αγγελική

Τώρα που στέρεψαν οι τύψεις
Και μείναν μόνο τα σκυλιά
Ποιος θα νοιαστεί για όνειρα;

Την παιδική τη σάρκα σου
Τους έδωσες βορά
Κι εσύ γυμνός έτρεξες να ξεφύγεις.

Φυγάς στο σώμα σου έγινες,
Τα χνάρια έσβησες,
Ντύθηκες κάποιος άλλος.

Αργά κυλούσε η φθορά
Στους φόβους και στις φλέβες.
Κι όσο έξω οι πληγές γιατρεύονταν
Μέσα αράχνες τρέφονταν από το νέο δέρμα.