Έλληνά μου

Έλληνά μου, εκ βάθους καρδίας, θλίβομαι κι υποφέρω,
σε κατέστησαν ταπεινωμένο και φοβισμένο δούλο.
Άνωθεν αρχαίο, ημιθεϊκό μαρτύριο φέρω
και νοιώθω σαν ορφανός γαβριάς που τον φωνάζουν μούλο.

Σε θωρεί και μανιάζει ο Κρόνιος1 νεφεληγερέτης2,
σ’ ακούει η Δέσποινά σου Παναγιά και κλαίει γοερά,
που κατάντησες των ονειράτων σου θλιβερός επαίτης
κι υπάρχουν λένε λύσεις, μα μόνον στα μυαλά των, νοερά.

Δούλο σ’ έδωσαν σε ξένα χέρια κάποιοι "πεφωτισμένοι"
λιμοκοντόροι πολιτικοί με περισπούδαστα ύφη.
Μα σώπασε σιμώνει η καλή ώρα, η αγιασμένη,
που ο του Ανθρώπου Λαός, απηνής3, θα σύρει τα ξίφη.

Μην κάπτεσαι και μην οι ουτιδανοί4 σε πολυσκοτίζουν
με παίγνια εξουσίας μαζών και νόθα διλήμματα.
Τηρούν ανάλκιδες5 στρατούς, που θα τους γλυτώσουν - νομίζουν
κι ο Λαός ετοιμάζει τα εξεγέρσεως αγήματα.

Έλληνά μου, εκ βάθους καρδίας, θλίβομαι κι υποφέρω,
μα σιμώνει το πέρας της πολιτικών κακοκαιρίας.
Το άλγους Αρχαιο-Ελληνικό μαρτύριο που αίρω
θα σωθεί εκ των Δαναών6 γονιδίων ελευθερίας.

1. ο Κρόνιος (Ορφική και Ομηρική λέξη): ο εκ του Κρόνου προερχόμενος, ο υιός του Κρόνου, ήτοι ο Δίας. Ορφική και Ομηρική προσφώνηση του Δία.
2. νεφεληγερέτης (Ορφική και Ομηρική λέξη): αυτός που ανακατώνει τα σύννεφα, ο Δίας. Ορφική και Ομηρική προσφώνηση του Δία.
Ο Κρόνιος νεφεληγερέτης: ο υιός του Κρόνου (ο Δίας) που ανακατώνει τα σύννεφα.
3. ο απηνής (Ορφική λέξη): σκληρόκαρδος, άγριος, ανελέητος.
4. ουτιδανός (Ομηρική λέξη): τιποτένιος.
5. άναλκις (Ομηρική λέξη): ο μη έχων αλκή.
αλκή: δύναμη, θάρρος (κατά την μάχη), υπεράσπιση, πόλεμος.
6. Δαναοί (Ομηρική λέξη): προσφώνηση των Ελλήνων από τον Όμηρο.
Δαναοί: Έλληνες.