Δεν ξέρω γιατί η σελήνη

"Δεν ξέρω γιατί η σελήνη με έσερνε στα πόδια της, ταπεινωμένο, κρατώντας τη νύχτα/ πάντα έμενε ψηλά, εγωιστικά ψηλά, ίσως για να γεννάει ανασφάλειες στις ζωές μας/ φαίνεται σε όλες τις εποχές, σε όλα τα χρόνια μοιράζονταν, διχάζονταν και έδινε το καλύτερο/ την μεγαλύτερη αγάπη και την βαθύτερη ποίηση, μαζί, σε ένα ταίριασμα ερωτικό/ πως να γράψει κανείς για αυτή την εικόνα του ουρανού, αναρωτιόσουν, αλήθεια πως;/ μόνο αν γεμίσεις πληγές την καρδιά σου, για να πάρεις μελάνι, αυτό το γνωστό κόκκινο/ τα δανεισμένο χρώμα της ζωής, που ξαναγυρίζει και ξαναφεύγει, στην ίδια φωτιά/ μα επιτέλους ας κρατήσουμε λίγη σιωπή, πριν δικάσουμε τον τελευταίο παράδεισο, είναι η ώρα."