"Δεν ξέρω γιατί οι άνθρωποι αγριεύουν, όσο μεγαλώνουν οι πόλεις μας/
τι σταματάει τις λέξεις, απωθεί τις ενοχές, στην όποια ξεπεσμένη ομαλότητα/
ίσως είμαι και εγώ χαμένος μεταξύ στενών κι αδιεξόδων, μακριά απ' την λεωφόρο/
θιασώτης της ανισότητας, των ανοικτών πληγών, κάτι που ίσως κάποια στιγμή και εγώ να γέννησα."
τι σταματάει τις λέξεις, απωθεί τις ενοχές, στην όποια ξεπεσμένη ομαλότητα/
ίσως είμαι και εγώ χαμένος μεταξύ στενών κι αδιεξόδων, μακριά απ' την λεωφόρο/
θιασώτης της ανισότητας, των ανοικτών πληγών, κάτι που ίσως κάποια στιγμή και εγώ να γέννησα."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου