Ο θάνατος τούς γαργαλούσε με τρυφερά χρώματα

Ο θάνατος τούς γαργαλούσε με τρυφερά χρώματα

Τον πήραν τον ποιητή τον σήκωσαν ψηλά
στα φουσκωτά πολύχρωμα μπαλόνια τους
στη μέση της πλατείας

κόσμος πολύς μ΄ αρώματα και ακριβά ρούχα
αφηρημένοι υπάλληλοι και μισθωμένοι ραβδοσκόποι

Τόση ένδεια
Φοβόμαστε τα χείριστα.