Κάρμα

Κάρμα, στα μάτια σου χάνονται οι λέξεις
σαν αγγίζουν τα όρια του ασυνείδητου
χωρίς να τα προσπερνούν
Σύμβολα που ζυγίστηκαν
τόσο ηλίθια ανθρώπινα
και η ανάγκη μου στην πιο υλιστική μορφή της,
ποδοσφαιρίζουν την μπάλα του πυρός:
Ποτέ δεν έφαγα τόσο, που να σκάσω απ' το φαί
Ποτέ δε γάμησα τόσο, που να μην αντέξει η καρδιά μου
Ποτέ δε μαστουρώθηκα τόσο, που να πεθάνω από υπερδόση
Αλλά ονειρεύτηκα τόσο, που έζησα πεθαμένος