έπρεπε;

Κι ήρθε το θέρος το καφτό,
καιρός, μεστής συγκομιδής.
Κόκκοι γυμνοί αποφλοιωμένοι,
άχυρα, σκορπισμένα στον άνεμο...
Το δίκρανο το πιο σκληρό,
το κράτησες, εσύ.