Παραλλαγή παραλογής

Εφτάσαμε στα Τσιμεντένια Αλώνια, Διγενή,
πάνω σ' αυτά πώς θα παλέψεις τώρ' ακρίτα μου!
Εδώ τα πάντα γύρω σου γενήκαν τσιμεντένια,
κι αυτός ο χάροντας θα να 'ναι από μπετό.
Κι αν ενικούσες σ' ένα τέτοιο αλώνι, τίποτις...
Μέσα σ' αυτή την τσιμεντένια ζούγκλα 'δες
τίγρεις και λύκοι αναρριχιώνται μ' ασανσέρ σ'
εξαίσιες κρύπτες
κ' οι τάφοι εβάθυναν περσότερο από αλλού.
Εδώ ένας μασουλά τον άλλο πασατέμπο
φτύνοντας τσόφλι την καρδιά με χείλη λαστιχένια.
Ουρλιάζουν τα μεγάφωνα κι όλα μυρίζουν πίσσα.
Μέσ' από τη λειψάνθρωπη πολυκοσμία ετούτη
φύγε Διγενή-
πέρα προς της Περίθειας τις πλαγιές και στην
κορφή του Λάση
και χόρταινε την απλωσιά και το βουνίσιο αγέρι.
Στ' αλώνι αυτό μη ξοδευτείς τι δεν αξίζει.
Ετούτοι οι μικροχάροι εδώ, στην τάψα ετούτη,
σκοτώνουμε με δόσεις δεν παλεύουν πλέον.
Γύρισ' εκεί και πάλευε με χάροντες λεβέντες
και μνήμες αμαζόνες.