Μερικοί, γεννιούνται για την κόλαση

"Μερικοί, γεννιούνται για την κόλαση/ ίσως είναι η πηγή τους εκεί, η διάρκεια/ έχουν γλύκα τη φωτιά, το μαρτύριο σαν καίει μέσα τους/ την αγάπη μέχρι λύτρωσης και το πάθος ως κρεμάλα/ σε κάθε σπίτι που επισκέπτονται, συζούν με προβλήματα/ διλήμματα, ζήλιες, ανατροπές και όνειρα/ κάθε πρωί χαίρονται τη νύχτα, που έχασαν/ κάθε βράδυ χαίρονται τη μέρα, που έχασαν/ κι όμως οι ίδιοι πάντα χάνουν, καίγονται σαν δροσίζονται/ μα είναι ξεκάθαρο φίλε, δεν το βλέπεις;/ Μερικοί, γεννιούνται για την κόλαση."