Παλιννοστύντα χείλη /Ψάλτης Αντώνης

Κι αν μείνω πάλι
αντίκρυ
στα ανέσπερα βλέφαρά σου
γυμνός και άθλιος
το αστρικό μου κομπολόι
παίζοντας
με αναίτια δάχτυλα
μετρώντας
τις ίριδες του υλισμού…
κι αν αφεθώ
στα εξατμιζόμενα ρήματα
δήθεν στοχαστής
δήθεν μοιραίος ερευνητής
κι όθεν γελοίος
μην αποστρέψεις το πρόσωπο
μην αφαιρέσεις
το ίχνος του γνόφου σου
που με κατοικεί…