Όλοι ρωτούσαν

"Όλοι ρωτούσαν στριμωγμένοι στην είσοδο, είναι θέμα δίκης ή δικαιοσύνης;/ ένας, δικαστής είπαν γιατί δεν μιλούσε μόνο αγριοκοίταζε, τραβούσε βιαστικά στην έδρα/ κάποιοι σιγομουρμούριζαν, η έδρα πάντα σε πρόσωπα δοσμένη/ μέσα σε τόνους χαρτιά απλωμένα δικασμένα και αδίκαστα, σαν φάκελοι έμοιαζαν/ ξεχωριστή μέρα η σημερινή, είχαμε λόγους να τη θυμόμαστε/ ομάδα ερωτευμένων παρανόμησε, πάγωσε την καρδιά της σε αδιέξοδα/ και τίποτα δεν έδινε, ούτε φιλί, ούτε χαρά, μα περισσότερο αγάπη/ για στέρηση δικάστηκε, ανωριμότητα, δεν ήταν πένθιμο το κάψιμο/ ήταν φωτιά χαραγμένη σε έξοδο, στο σχήμα της καρδιάς, έδινε λύσεις/ η τιμωρία με σύνεση χαρίστηκε, τρία χρόνια αναστολή σε αγάπη κολασμένη/ ίσως έτσι έσπαγε ο πάγος και έδινε στην τάξη, αναρχία."