ΤΟ ΑΒΑΤΟΝ

Έχει το ποίημα
προσωπίδα αθέατη,
με αινιγματική
τη γραμμή των χειλιών,
με μάτια χαοτικά
που πασχίζουν να χωρέσουν
περισσότερο ουρανό.
Πίσω από τις λέξεις
η έντρομη ματιά
στις παραστάσεις των θεαμάτων,
ο άρτος που μυστικά ιερουργεί
στο άβατον της ψυχής.
Έχει το ποίημα
μια προσωπίδα αιχμηρή
από μνήμες κρυσταλλωμένες,
που χαρακώνουν βαθιά
τις μύχιες κρύπτες του.