Ώρες σαν διάρκειες νεκρές
Στον τεμαχισμένο αυτό χρόνο.
Κάποιοι τόνοι μνήμης.
Πολύτιμοι τόποι λήθης.
Χάνονται για μένα μαζί μου πια.
Από την κρυστάλλινη στάση μου
Οι λάμψεις χάνουν συνέχεια την έννοα του φωτός.
Είναι νεκρός ο καιρός/
Σαν είδωλο συνωμοτώ με τον νεκρό εαυτό μου.
Στον τεμαχισμένο αυτό χρόνο.
Κάποιοι τόνοι μνήμης.
Πολύτιμοι τόποι λήθης.
Χάνονται για μένα μαζί μου πια.
Από την κρυστάλλινη στάση μου
Οι λάμψεις χάνουν συνέχεια την έννοα του φωτός.
Είναι νεκρός ο καιρός/
Σαν είδωλο συνωμοτώ με τον νεκρό εαυτό μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου