Ο κούκος

"Κούκου! Κούκου!" Κούκος και λαλεί.
Τι χαρά! Τ’ ακούσατε, παιδιά;
Άνοιξη φωνάζει το πουλί!

"Κούκου! Κούκου!" δεύτερη φωνή.
"Δέντρα, ανθίστε, βγάλετε κλαδιά!
Χαίρεστε και λάμπετε, ουρανοί!"

"Κούκου! Κούκου!" τρίτωσες, πουλί.
Αγαθή, χαρούμενη καρδιά,
σ’ αγαπώ να το ’ξερες πολύ.