Στον Αντιχώρο (ΙΙΙ)

Στρέψε τον ούριο άνεμο
στα γραμμωτά πανιά σου,
και ακολούθα, νου, τους ναυαγούς,
μοναχικοί που ταξιδεύουν
σε πλόες δίχως τέρμα.

Φεύγουνε ασταμάτητα
οι τόποι της αθανασίας,
σχεδίες σε απέραντο ωκεανό,
γυμνοί σωροί
μαντείων που ερειπώθηκαν,
κατοπτρισμοί
στην ερημιά της μνήμης.

Στους καφτερούς της λήθης θινολόφους,
κατάφορτα της σκέψης καραβάνια,
μ' ασάνδαλες πατούσες
κυματιστά την άμμο αυλακώνουν.