Τα γκωλ-ποστ

Άκουγε τις καμπάνες που βαρούν
και τ' ορειχάλκου τις δονήσεις
όπου τρυπάν τον καθαρό
–του κυριακάτικου πρωινού–
αγέρα
άραγες οι καμπάνες τι να μηνούν;
θα τις ακολουθήσουν μήπως
ύμνοι τραγούδια χαρές
ή πολυβόλα θ' αντηχήσουνε
απαίσια
να σπείρουνε
τον όλεθρο ολούθε;
ένα σας λέω:
όλοι να τρέξουμε αμέσως
στα γκωλ-ποστ
παιδιά!
στα γκωλ-ποστ!
άγρυπνοι
–ακοίμητοι φρουροί–
πανέτοιμοι
το μάτι εδώ εκεί
να γρηγορούμε
μην αρχινίσουνε να πέφτουνε
τα τέρματα
βροχή
και
ηττηθούμε.