Ξυπόλυτα τα όνειρά σου

Ξυπόλυτα τα όνειρά σου
γελαστά,μεγάλα,ιερά....
δεν τα χωράει το δωμάτιο..
με κείνο το αστραφτερό βλέμμα,
που έχει την αγιότητα του αλήτη,
τα κάνεις γκράφιτι στους τοίχους,
τα καρφώνεις ανάμεσα
στα μάτια των μεγάλων
σα σφαίρα.....
τραγουδάς,τινάζοντας τα μαλλιά σου
μ'αναίδεια
και νιώθεις πανίσχυρος....
Είναι η ζωή που σου χαρίζεται..
είναι οι άπειρες ανατολές
που θα φωτίσουν τους φόβους σου,
είναι κι εκείνη η αναζήτηση του έρωτα,
στο κοκκίνισμα του προσώπου,
που σε κάνει αντάξιο της λάβας του καλοκαιριού....
είναι το τώρα και το αύριο
που σε θυμώνει και φτύνεις
στους δρόμους που χάραξαν άλλοι...
...Άλλος είμαι κι εγώ...
ανάξιος να χλευάσω
την ορμή σου...
κακός...
γιατί σου κλέβω λίγο λίγο τη χαρά.......
με όσα κάνω..
κι όσα δεν κάνω....
Συγνώμη.............