Την αγαπούσες

"Την αγαπούσες, άνθρωπε, απόφευγες, τις σκέψεις/ ήταν κλεισμένη, εκεί μέσα, περίμενε/ σε έσερνε στις σκέψεις της, πονούσε, λαχταρούσε/ ελεύθερος πάντα, το αγνοούσες ή έφευγες/ περίμενες τον άνεμο, ότι πετάει τον αετό μακριά/ μα στη φωλιά σου, η αγκάλη, αγάπη στην καρδιά/ αγάπη, πόσο σου έλειπε, όσο ξενυχτούσε δίπλα σε εφιάλτες σου/ πολεμούσες κι έχανες, μισούσες και έδινες/ έφτανε η ώρα, να χαμηλώσεις, να σταθείς/ σε ότι έκαιγε και ζητούσε, σε αγαπούσε αλήθεια/ να γίνεις άνθρωπος, πονεμένος, αφιερωμένος στην αγάπη/ τη δική σου, όσο έμενε ατέλειωτη, ευλογημένη."