Ασθενής μνήμη

"Ασθενής μνήμη, η διαπίστωση/ έχασες, τα ωραιότερα χρόνια/ τώρα κρατούσες, κάποια σιωπή/ κάποτε μπερδευόσουν, γινόσουν παιδί/ έψαχνες τα δικά σου όνειρα, ένα ένα/ ήθελες να γνωρίσεις, το μέλλον/ ήλπιζες, σε ένα καλύτερο μέλλον/ μετά η μεταστροφή, οδηγούσε αλλού/ στα βαθιά γηρατειά, έβλεπες παιδιά μακριά/ το τέλος χρόνου να πλησιάζει, επικίνδυνα/ δεν ανήκες πουθενά/ χαμένο πρωτόκολλο οι ώρες σου, ζωή/ λαβύρινθος συναισθημάτων, αδιέξοδο/ έκλαιγες, δεν θυμώσουν γιατί/ μα έπρεπε, το ένιωθες σωστό/ περνούσαν εικόνες, ασύνδετες/ μόνο το σκοτάδι φοβόσουν, ξένο αφιλόξενο/ εφιάλτες και πληγές, επανέρχονταν/ σε κυνηγούσαν διακριτικά, ως την αυγή/ είχες ξεχάσει τα γράμματα, κι όμως/ διάβαζες, σε μια σβησμένη μνήμη/ χιλιάδες ποιήματα και συναντήσεις/ ήσουν εκεί, μα δυστυχώς πάντα έλειπες."