Μία ζωή και κάτι

Μία ζωή και κάτι…
ο χρόνος χλευάζει σκεφτικός
στιγμές… πετράδια από αχάτη
που θάμπωσαν στο φως

οξειδωμένη η μορφή
πετά το επίχρισμά της
ακίνητη χλωμή
θωρεί τη μοναξιά της

αμάγαλμα ζωής φτηνό
και τι να περισώσει;
σε μέλλοντα ισχνό
και πάλι θα ματώσει

μία ζωή και κάτι…
και ίσκιος πάντα μυστικός
μονάκριβο καθάριο μάτι
που ξέχασε ο θεός.