Το τραγούδι της γυναίκας

Είμαι γυναίκα και πετάω
και κάνω ορθά τα δυο μου στήθη
και πια τη δύναμη μου δε βαστώ
και πόλεμο τη ρίχνω

Σήκωνω τ' άρματα ξεκίνησα
κι' αλί στα παλικάρια

Είμαι γυναίκα δροσερή πηγή
και πλημμυρώ τον άμμο
και ρίχνω ανθούς
στη χέρσα τούτη γης
και ξεχειλίζει ανθρώπους

Είμαι γυναίκα και το θάνατο νικώ
με το φιλί μου
φωνάζει η νια, ξεπλέκει τα μαλλιά
και βάφει τα βυζιά της

Στο κάστρο πρώτη εστάθη η κοπελιά
μεσ' στο δροσάτο ίσκιο
κι' οι ρούγες ούλες απ' τα πόδια της
σαν ποταμοί κινήσαν

Κι' αυτή σηκώνει το βουερό λαιμό
γλυκό αρχινάει τραγούδι
σταθήκαν οι αγωγιάτες με τα ζα
ξεχάσθησαν οι μπροστάροι

Δεν είναι κάστρο αυτό που καίγεται
δεν είν' φωτιά τσομπάνου
άντρα με κοπελιά
αρέστηκε και το στηθάκι ανοίγει

Είμαι γυναίκα, είμαι γυναίκα δροσερή πηγή