Το ξερες, πάντα σε αγαπούσα

Το ξερες, πάντα σε αγαπούσα/ δεν ήταν ο χρόνος/ δεν ήταν η εποχή/ που σε γνώρισα/ ήταν η πληγή που άνοιγες/ κάθε φορά, όταν έσκαβες βαθιά/ μέχρι την καρδιά μου/ με αιχμηρά νύχια/ της δικής σου καρδιάς/ για να κρατήσεις σφιχτά τον ήχο της, ότι πάλλονταν εκεί μέσα/ μέχρι το άπειρο, για εσένα/ μόνο για εσένα/ ήταν η πληγή που άφηνες/ κάθε φορά, όταν έφευγες μακριά/ από την καρδιά σου και την καρδιά μου/ πάλευα να σταματήσω το αίμα της/ με ότι εύκολο έβρισκα, ως συνετή δικαιολογία/ ένα ιώδιο, ένα βαμβάκι, ένα κάψιμο/ αναγκαίο να κρατήσει, καθαρή την πληγή/ στην αγάπη σου/ έχω φτάσει το όριο/ μια πόρτα με χωρίζει, από το αδιέξοδο/ σαν θα με γυρίσει πίσω/ το πρώτο τηλέφωνο για βοήθεια/ άλλωστε, είναι δεδομένο/ το ξερες, πάντα σε αγαπούσα."