(Είχα παγιδευτεί, σε μια ζωή και μια ευθύνη)

"Είχα παγιδευτεί, σε μια ζωή και μια ευθύνη/
επιπόλαια ορίζονταν, ο θάνατος/
αλλά πως να αντέξεις, τη στέρηση/
μιας αναπνοής και μιας δυσαρέσκειας/
κατέβαινα, σε μια εκδήλωση διαμαρτυρίας/
σε μια αντίσταση απρόσμενη, στις συνήθειες μας/
τι κρίμα, αύριο δεν θα με έχετε/
μια ιστορία νέα, μας παρέρχεται/
και το αύριο, στις σημειώσεις περιέρχεται/
δικαιοσύνη, στα λάθη και τις ευθύνες μας/
απλά δικαιοσύνη, σε χρόνο και σε μια συντέλεια/
περιορισμένη διάρκεια, αφανής λογική/
είναι και οι λεπτομέρειες, ένας δεκαδικός/
μια λύση που δεν επέρχεται."