Έκσταση

Είναι τόσο γλυκιά απόψε η βραδιά

όπως την ασημώνει το φεγγάρι.

Την βλέπω, την ακούω.

Την αναπνέω.

Έτσι όπως σκάει απαλά το κύμα στην ακτή.

Ο λόφος πλάι με τις ελιές.

Μέσα στις καλαμιές ο βάτραχος,

πιο πέρα το τριζόνι,

το νυχτοπούλι από μακριά.

Σηκώνω το κεφάλι μου ψηλά

πέρ' απ' τ' αστέρια.

Είναι τόσο γλυκιά αλήθεια η βραδιά

όπως την ασημώνει το φεγγάρι

μήπως απόψε είναι που ο Κύριος θα 'ρθει

μαζί Του να μας πάρει;

  από τη Μαρκεσίνη Βασιλική