Δώσε μου μια
σταγόνα πνοής,
μέσα από την φυλλορρόημα
του κορμιού σου.
Σφίξε τα όνειρα, τρεμούλιασμα
της έλξης να γίνουν,
σε πανέμορφα
αλώνια του έρωτα.
Σειρήνες,να τραγουδούν
γύρω μας, δεμένοι
στα χέρια της αγάπης.
Απλά αφουγκράσου τον
αχό της ανάσας,
να τρέχει σαν δυο
κάτασπρα άλογα, πάνω
στον σίτο της γεύσης.
Μη τα φοβίσουμε.
Λαχανιασμένα,θα ξαποστάσουν,
σε κάτασπρα ανακατωμένα
σεντόνια.Και στην στιγμή
του ανασασμού,
μαγεμένος,να σου κρατώ
το χέρι.Μια στιγμή,μια ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου