Ωδές: Παραδοσιακά Τραγούδια με την φωνή της Ειρήνης Παπά και την μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου

Νεραντζούλα

Νεραντζούλα φουντωμένη
Νεραντζούλα φουντωμένη
που είναι τ' άνθια σου νεραντζούλα
που είναι τ' άνθια σου
που είναι η πρώτη σου εμορφάδα
που είναι η πρώτη σου εμορφάδα
που είναι τα κάλλη σου νεραντζούλα
που είναι τα κάλλη σου

Φύσηξε βοριάς κι αγέρας
Φύσηξε βοριάς κι αγέρας
και τα τίναξε νεραντζούλα
και τα τίναξε

Σε παρακαλώ βοριά μου
Σε παρακαλώ βοριά μου
φύσα ταπεινά νεραντζούλα
φύσα ταπεινά

Ν' αρμενίσουν τα καράβια
Ν' αρμενίσουν τα καράβια
τα ζαγοριανά νεραντζούλα
τα ζαγοριανά
Που 'χουν ναύτες παλικάρια
που 'χουν ναύτες παλικάρια
κι όμορφα παιδιά νεραντζούλα
κι όμορφα παιδιά ...


Ο Μενούσης

Ο Μενούσης, ο Μπερμπίλης
κι ο Ρεσούλ-Αγάς,
σε κρασοπουλειό πηγαίναν
για να φαν να πιούν.

Κει που τρώγαν,
κει που πίναν
και που γλένταγαν,
κάπου πιάσαν τη κουβέντα
για τις όμορφες.

-Όμορφη γυναίκα που 'χεις
βρε Μενούσ'-Αγά!
-Πού την είδες, πού την ξέρεις
και τη μολογάς;

-Χθες την είδα στο πηγάδι
που 'παιρνε νερό
και της 'δωσα το μαντήλι
και μου το 'πλυνε.

-Αν την ξέρεις κι αν την είδες,
πες μου τι φορεί;
-Ασημένιο μεσοφόρι
με χρυσό φλουρί.

Κι ο Μενούσης,
μεθυσμένος πάει την έσφαξε.
Το πρωί ξεμεθυσμένος
πάει την έκλαψε.

Σήκω πάπια μ',
σήκω χήνα μ' ,
σήκω πέρδικα μ'.
Σήκω λούσου και χτενίσου
κι έμπα στο χορό.

Να σε δουν τα παλικάρια
να μαραίνονται.
Να σε δω κι εγώ ο καημένος
και να χαίρομαι.


Ο ποταμός
http://www.youtube.com/watch?v=5VDuk_sLkdw&feature=related


Ποταμέ τζάνεμ ποταμέ μου αιντά χ2
Ποταμέ ποταμέ μου όταν γυρίζεις
και βαρείς και κυματίζεις

Ποταμέ τζάνεμ ποταμέ μου αιντά χ2
πάρε με πάρε με στα κύματά σου
στα κλωθογυρισματά σου
Ποταμέ τζάνεμ ποταμέ μου αιντά χ2

Οι Κολοκοτρωναίοι   ( Πελοπόννησος )

Ωρέ, λάμπειν ο ή-, ο ήλιος στα βουνά, λάμπει και στα λαγκάδια
-ν- έτσι λάμπει, ωρέ λάμπει κι η κλεφτουριά των Κολοκοτρωναίων
πο' χουν τ' ασή -, ωρέ τ' ασήμια τα πολλά, τις ασημένιες πάλες
-ν- αυτοί δεν κα- ,ωρέ δεν καταδέχονται τη γη να την πατήσουν
καβάλα παν, ωρέ παν στην εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε
καβάλα παι-, ωρέ παίρν' αντίδωρο απ' του παπά το χέρι
-ν- αυτοί δεν κα-, ωρέ δεν καταδέχονται τη γη να την πατήσουν


Σαράντα παλικάρια

Σαράντα παλικάρια
από τη Λε- μωρ' απ' τη Λεβαδιά
πάνε για να πατήσουνε
την Τροπο-, μωρ' την Τροπολιτσά

Στο δρόμο που πηγαίνανε γέροντα,
μωρ' γέροντ' απαντούν.
Ώρα καλή σου γέρο
καλώς τα τα, καλώς τα τα παιδιά.

Πού πάτε παλικάρια
πού πάτε βρε, πού πάτε βρε παιδιά.
Πάμε για να πατήσουμε
την Τροπο-, μωρ' την Τροπολιτσά