τα τραγούδια του Δίσκου
01. ΖΗΝΩΝΟΣ
02. ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΑΛ ΧΑΛΙΛΙ
03. ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ
04. ΠΟΘΟΙ ΑΔΙΕΞΟΔΟΙ
Ερμηνεία: ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΑΛΑΝΗ
05. ΚΑΘΩΣ ΠΕΡΝΑ Η ΩΡΑ
06. ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΚΑΙΡΟΙ
07. ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ ΘΑ ΣΤΑ ΔΙΝΑ
Ερμηνεία: ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΑΛΑΝΗ
08. Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥ
09. ΟΧΙ ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ
10. ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ
11. ΔΕΥΤΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΣΠΝΟΕΣ
Ερμηνεία: Α.ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ & Δ. ΓΑΛΑΝΗ
ΖΗΝΩΝΟΣ
Ζήνωνος Πάσχα στο χωριό συγκέντρωση μετοίκων
Τα νέα απ' την Αθήνα στα όνειρα μου σφήνα
Πόζα και λουστρίνι, ο Νάκος φιγουρίνι
Πείνα μου μοιραία ζήλεια μου ρομφαία
Μπήκα σ' ένα τρένο πίσω δεν κοιτούσα
Μέσα μου πετούσα ψήλωσα δυο πόντους
Ζήνωνος μ' έντυσε η ζωή στρατιώτη
Ζήνωνος πόρνη η αγάπη η πρώτη
από βράδυ σε πρωί μου τελειώνει η ντροπή
Ζήνωνος
Εδώ οι χωριανοί μου δεν βοηθάνε άλλον
Σκούριασαν τα χέρια βρήκα άλλους τρόπους
Είπα να χαθώ το τέλος μου να βάλω
Λίγο ακόμα επάνω τρέλα μου σε φτάνω
Στις εφημερίδες μάνα αν με είδες
Μη μου στεναχωριέσαι
Μάνα δεν μου αξίζει
Ζήνωνος...
ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΑΛ ΧΑΛΙΛΙ
Ο άνεμος θα καίει στη γη του Νείλου
μια αρχαία μυρωδιά θα μας μεθά
στον τροπικό όπως θα 'σαι του Καρκίνου
μέσα σου θα γεννιέται μια θεά
Μ' άγιο καπνό θα υφάνεις το χρησμό σου
για να μου δώσεις όταν θα ζητώ
να μπω ιεροφάντης στο ναό σου
να σ' ερμηνεύσω και να ερμηνευτώ
Στην αγορά του Αλ Χαλίλι
θα πουλάν τα δυο σου χείλη
δυο περιουσίες και άλλη μια
τέσσερις εγώ θα δώσω
θα πληρώσω όσο όσο
να μου κάνουν μια μελανιά
Θα σου αγοράσω στο Καρνάκ μπακίρια
με καλλιτέχνες θα τα πούμε ιθαγενείς
τις νύχτες θα σου κάνω τα χατίρια
όσα ποτέ σου δε σου έκανε κανείς
Θα 'μαι η πηγή στην όαση της Σίβας
θα είσαι ο διαμαντένιος ουρανός
Θα γίνεις η βασίλισσα της Θήβας
κι εγώ ένας μαγεμένος Φαραώ
Στην αγορά του Αλ Χαλίλι
θα πουλάν τα δυο σου χείλη
δυο περιουσίες και άλλη μια
τέσσερις εγώ θα δώσω
θα πληρώσω όσο όσο
να μου κάνουν μια μελανιά
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ
Πάνε δυο μήνες που 'χω να σε δω
ποιος ξέρει τώρα πια τι είμαι για σένα,
ίσως ακόμα και να παρεξηγηθώ
για το Θεό όμως μη νοιάζεσαι για μένα.
Δεν είναι δύσκολο πιστεύω να μαντέψεις
πως της μορφής σου το πορτρέτο ξεθωριάζει
όμως αληθινά στο λέω, δεν πειράζει
κλείνω τα μάτια μου ξανά για να με κλέψεις.
Σε είδα στον ύπνο μου την πόρτα να χτυπάς
να 'ξερες πόσο με πονάς
κι ύστερα λέει σε είδα να φεύγεις σκυφτή
και τρομαγμένος ξυπνώ.
Αν πω σ' αρνήθηκα το ξέρεις θα 'μαι ψεύτης
κι ο χρόνος αν αφήνει μια ελπίδα για μένα
είναι οδυνηρό που δε σε είδα ν' αστράφτεις
μέσα στης ψυχής μου τον καθρέφτη.
ΠΟΘΟΙ ΑΔΙΕΞΟΔΟΙ
Σε βρήκα να πονάς βουβά
κι απαρηγόρητα
κι εγώ που χρόνια κρύβω έρωτα
για σένα
αυτά τα βράδια που προβλέπονται αφόρητα
σου ζήτησα να μοιραστείς με μένα.
Πόθοι αδιέξοδοι, τρελοί
που σου μάτωσαν τα μάτια
σπάζω σε χίλια κομμάτια
κι όσο θα ‘σαι αλλουνού
πάντα θα ‘μαι εδώ να μερώνω
Πες μου μια λέξη μαγική
για να λευτερωθώ
κράτα την ψυχή μου
μην πετάξει απόψε
"Μου έχουν κουρσέψει τη ζωή",
είπες, και θα χαθώ
τα σίδερα της φυλακής μου κόψε...
ΚΑΘΩΣ ΠΕΡΝΑ Η ΩΡΑ
Ψέματα λένε οι λεπτοδείκτες
στο ανυπόμονό μου σώμα
αφού από μέσα μου δε βγήκες
κι ας μην εφάνηκες ακόμα.
Αν μ' αγαπάς μια σταλίτσα
έλα προτού να στο ζητήσω
σου 'χω ζεστάνει μια γωνίτσα
που ήσουνα δε θα ρωτήσω.
Κακός καιρός, βαρύς χειμώνας
και τρέμω μήπως και μουσκέψεις
γίνεται ο άνεμος τυφώνας
ξάφνου και δε θα το πιστέψεις.
ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΚΑΙΡΟΙ
Δύσκολοι καιροί, γι' αυτό εύκολα όλα μοιάζουν
τι να λέμε τώρα,τι να λέμε τώρα
Ήλιος και βροχή, κι αγκαζέ στο πεζοδρόμι
κλέφτες κι αστυνόμοι, κλέφτες κι αστυνόμοι
Βάλε για το μάτι μία χάντρα
αφού θέλεις θαυμαστές
τα ιδανικά μας ψάχνουν γι' άντρα
στο 'χω πει χίλιες φορές
Ο έρωτας πονάει στην Πατάγια
κι εσύ κανείς ότι κλαις
να 'ταν, λέει, τα φιλιά σου άγια
κι όλοι εμείς οι κολαστές
έξω απ' την άβυσσο...
Άποροι καιροί, που τον πλούτο τους μοιράζουν
τι τα θέλεις τώρα, τι τα θέλεις τώρα
Γέροι ναυτικοί, έρωτες μου μετανάστες
πόθοι μου δυνάστες, πόθοι μου δυνάστες
Βάλε για το μάτι μία χάντρα ...
ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ ΘΑ ΣΤΑ ΔΙΝΑ
Δε φταίει η νύχτα κι ο ουρανός αν ήσουν τ' άστρο οδηγός
στη ρότα του Οδυσσέα κι εγώ σε πήρα σοβαρά
και από τότε χάθηκα πέρα από τον Μαλέα.
Όσα είχα κάνει όνειρα δικά σου ήτανε παιδιά,
τα ρίχνω στον Καιάδα κι όσα σου είπα "σ' αγαπώ"
τώρα στης λήθης το βυθό κοιμούνται στρωματσάδα.
Αχ, τα φιλιά μου θα στα 'δινα έτσι κι αλλιώς
μα ήθελες να τα κλέψεις. Αχ, κι όταν είδες πως σ' άφηνα
εύκολα εσύ μου 'δινες υποσχέσεις.
Τα λόγια σου τα ερωτικά και τα βραχιόλια τα χρυσά,
πες μου τι να τα κάνω. Θα μου 'φτανε κι ένα φιλί
αν μ' αγαπούσες πιο πολύ για σένα να πεθάνω.
Θα 'θελα να σ' εμπιστευτώ, έτσι πώς να το φανταστώ
πως μου 'στηνες παιχνίδια. Δεν σου θυμώνω όμως γιατί,
η αγέννητή μου η ψυχή διψούσε για ταξίδια.
Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥ
Ο.Η.Ε. ουαί Ο.Η.Ε. ουαί
Ο.Η.Ε. ουαί και αλίμονό μας
Ήταν τότε που 'φευγα για σταυροφόρος
μ' έμπορους μαύρης στην Καπερναούμ
Με θυμάμαι ξανά στην Κορέα πιο μετά
τριακοστή όγδοη παράλληλος, Σεούλ
Μου 'λεγαν αν δείξεις θάρρος
θα 'σαι γι' αυτούς λευτερωτής
Mα εγώ κατάντησα κουρσάρος
Νύχτα έφτασα στη Σαϊγκόν, στη Κορδιλλιέρα,
κλάψε Ανόι, κλάψε Χαϊφούγκ
Κι από κει για την Αμμόχωστο
στον ξεριζωμό της έδωσα παρών
Μου 'λεγαν αν δείξεις θάρρος...
Μισθοφόρος στον Περσικό, στην Κτησιφώνα
ήσυχη συνείδηση μου... Βαβυλώνα
Μόσταρ, Νέτρεβα, φτωχό Ζαντάρ
υπομονή, φθάνει βοήθεια και σε σας
Μου 'λεγαν αν δείξεις θάρρος...
ΟΧΙ ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ
Πάψε διαρκώς να μου λες
πόσες αγάπες περάσαν
κι όχι μην κλαις,όχι μην κλαις
θά 'ρχομαι γω με τις σκιές.
Αποζητάς μόνιμες επαφές
μα αγνοείς τις κρυφές σου ορέξεις
και πριν καλά τις αισθανθείς
σκέφτεσαι πώς θα τις αντέξεις.
Όχι μην κλαις,όχι μην κλαις
θά 'ρχομαι γω με τις σκιές.
Σαν μεγαλώνει το χτες,
το αύριο τελειώνει
κι είναι ωραίο όταν με θες
να σε γυρεύω ακόμη.
Όχι μην κλαις,όχι μην κλαις
θά 'ρχομαι γω με τις σκιές.
ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ
Διπλό κονιάκ και μουσική
οι αναμνήσεις χορευτές
δίνουν παράσταση βουβή
με στέλνουν σ' άλλες εποχές.
Το παρελθόν μου ένα κουτί
που άνοιξε η Πανδώρα
όμως τι το 'θελες κι εσύ
να φτάσεις τέτοιαν ώρα.
Το δίκιο μου μ' αφήνει αδιάφορο
μετράνε αλλιώτικα όλα αυτά.
Οι νύχτες γέμισαν παράπονο
και με βουλιάζουν στα ρηχά.
Το τζάμι μου είχε ρωγμή
μου το 'δειξε μια αχτίδα.
Ο εργάτης φταίει ή το γυαλί,
ή μήπως που το είδα.
Και βγαίνει ένας στεναγμός
βρε τι μυστήρια ζωή,
τώρα που πέρασε καιρός
πες μου μετάνιωσες κι εσύ;
Ερμηνεία: Α.ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ & Δ. ΓΑΛΑΝΗ
ΔΕΥΤΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΣΠΝΟΕΣ
Μπάζει ραδιενέργεια από παντού
τρύπιος ο ουρανός χωρίς σελήνη
μια τρελή ελπίδα που 'χει μείνει
μας χαϊδεύει μάταια το νου.
Κάτω στα νερά του Ατλαντικού
πέρα απ' τις Ηράκλειες τις στήλες,
δράκοντες κι αρχαίες νεροφίδες
θα μπορούσαν τόσα να μας πουν.
Δεύτε τελευταίες εισπνοές
κούφιες συμβουλές κι άδικος έρως.
Δίψα για ζωή φέρνει το τέλος
και εμπνέει νέες προσευχές.
Βρίζεις κι απειλείς όλος θυμό
κι απογίνεσαι μ' ένα μεθύσι,
λες: "Δεν μ' έχουνε ρωτήσει..."
και κλαις να δεις εάν σε αγαπώ...
Μα όσες φορές κι αν θα στο πω,
δεν είναι αρκετό για να σε πείσει
όταν όλοι σ' έχουν αγνοήσει,
μοιάζει τόσο λίγο και μικρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου