Οὐράνια τόξα μετὰ τὴ βροχή

Ὄ,τι κι ἂν περνᾷς,
ὅσο κι ἂν πονᾷς,
λαμπρὸς ἥλιος θὰ βγῇ
μετὰ ἀπ᾿ τὴ βροχή.

 Ἴσως νὰ σκοντάψεις,
μπορεῖ καὶ νὰ πέσεις,
ἀλλ᾿ ὁ Θεὸς πάντα προσμένει,
τὴν κλήση σου ν᾿ άκούσει.

Κάθε καρδιοχτύπι τὸ ξέρει,
καὶ κάθε δάκρυ τὸ βλέπει,
μιὰ λέξη ἀπ᾿ τὰ χείλη Του,
τὸν κάθε φόβο πραΰνει.

 Οἱ θρῆνοι σου ἴσως κρατήσουν
γιὰ ὅλη τούτη τὴ νύχτα,
μὰ ξάφνου διαλύονται
σὰν θὰ ροδίσει ἡ αὐγή.

 Περιμένει ὁ Σωτήρας
ἐκεῖ, κάπου ψηλά,
νὰ σοῦ δωρίσει τὴν χάρη Του,
κι ἀγάπη νὰ σοῦ στείλει.

 Ὄ,τι κι ἂν περνᾷς,
ὅσο κι ἂν πονᾷς,
οὐράνιο τόξο θὰ βγῇ
μετὰ ἀπὸ τὴ βροχή.