Τί άλλο, καλέ μου, ζητάς από μένα
και στέκεις θλιμμένος μπροστά στη μορφή μου,
αφου κι η καρδιά μου, αφού κι η ψυχή μου,
-κι ας είσαι νεκρός- πλημμυρούν από Σένα;
Τα θεία τραγούδια σου ένα προς ένα
τα ζει κάθε νύχτα η ψάλτρα φωνή μου,
γενήκαν αυτά μοναχή προσευχή μου,
αγνή προσευχή, γεννημένη από Σένα!
Γιατί με κοιτάζεις με μάτια θλιμμένα;
Λαμπάδα σου ανάβω την ίδια ψυχή μου
και μέρα τη μέρα σκορπά κι η ζωή μου
για Σένα, τα ρόδα της τα χλωμιασμένα.
* (τούτο το ποίημα γράφτηκε μάλλον για τον Λορέντζο Μαβίλη κι ανήκει στη ποιητική συλλογή της: "Κίτρινες Φλόγες" που εκδόθηκε πρώτη φορά το 1925, 13 χρόνια μετά τον θάνατο του.)
και στέκεις θλιμμένος μπροστά στη μορφή μου,
αφου κι η καρδιά μου, αφού κι η ψυχή μου,
-κι ας είσαι νεκρός- πλημμυρούν από Σένα;
Τα θεία τραγούδια σου ένα προς ένα
τα ζει κάθε νύχτα η ψάλτρα φωνή μου,
γενήκαν αυτά μοναχή προσευχή μου,
αγνή προσευχή, γεννημένη από Σένα!
Γιατί με κοιτάζεις με μάτια θλιμμένα;
Λαμπάδα σου ανάβω την ίδια ψυχή μου
και μέρα τη μέρα σκορπά κι η ζωή μου
για Σένα, τα ρόδα της τα χλωμιασμένα.
* (τούτο το ποίημα γράφτηκε μάλλον για τον Λορέντζο Μαβίλη κι ανήκει στη ποιητική συλλογή της: "Κίτρινες Φλόγες" που εκδόθηκε πρώτη φορά το 1925, 13 χρόνια μετά τον θάνατο του.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου