Θάνατος Ἰουλιανοῦ Παραβάτη

Εἰδωλολάτρες δαιμονισμένοι ξωτικοὶ
μέσα στὴν Ἐκκλησία, στὸν Δία ἔκαμαν προσευχὴ
καὶ πονηρὰ ἐπικαλέσθηκαν πνεύματα.
Σάστισαν μὲ τὴν προσβολὴ οἱ στρατηγοὶ
καὶ μύρια ἐσοφίστηκαν τεχνάσματα,
τὴν σύγχυση νὰ κρύψουν καὶ τὴν ταραχὴ
ποὺ τὰ χριστιανικὰ κατέλαβε στρατεύματα.
Ἀμέσως στοὺς καντάτορες ἔδωσαν προσταγή,
ὕμνους κι ἡρωικὰ νὰ τραγουδήσουν ἄσματα
ποὺ ἔλεγαν γιὰ τὶς νίκες τοῦ Σταυροῦ
καὶ γιὰ ὄλεθρο μιλοῦσαν, ὁλοσχερῆ καὶ παντελῆ,
τοῦ κάθε βάρβαρου καὶ ἄπιστου ἐχθροῦ.
Ὅμως πάνω ἀπ᾿ ὅλους κι ἀπὸ ὅλα εἶπαν,
πρέπει νὰ δοξασθεῖ ἡ Ὁδηγήτρια Παναγιά,
ποὺ δίχως λόγχη λόγχισε, μόνο μὲ μία ματιά,
τὸν δαίμονα Ἰουλιανὸ καὶ τὴν σατανικὴ στρατιά.

Ἑλένη Ἀρβελέρ, Τὸ Ἄγνωστο Βυζάντιο, Ἑρμῆς 2006