Ηράκλειτος

Ω, συ που πάντα διάβαινες
π' των ανθρώπων τον αχό μακριά
Για να τραφείς στην έρημο,
Στων ουρανών τη σιγαλιά, αγνάντεψέ με από μακριά
Κι από το χέρι πάρε με,
Που κύλησα στην ερημιά. Στο δρόμο σου περπάτησα
Κι ίσαμε σε δεν μπόρεσα να ρθω!
Ω, αγνάντεψέ με από μακριά
Κι από το χέρι πάρε με,
Που κύλησα στην έρημο.
Είμαι κι εγώ για τους θεούς.
(Συλλογή Ερημικά, 1951)