Αυτός ο Μάρτης που τελειώνει

Στο ίδιο πάντα καφενείο
στην ίδια θέση σε κοιτώ
και λες πως είσαι στο θρανίο
με το βιβλίο σου κλειστό.

Αυτός ο Μάρτης που τελειώνει
μας τα 'χε όλα φυλαγμένα
νά 'ρθει ζωή χωρίς τιμόνι
κι εγώ να ζω χωρίς εσένα.

Στο ίδιο πάντα καφενείο
στης συνοικίας το στενό,
κρατάει πολύ αυτό τ' αστείο
κοντά σου χρόνια να γερνώ.

Αυτός ο Μάρτης που τελειώνει
μας τα 'χε όλα φυλαγμένα
νά 'ρθει ζωή χωρίς τιμόνι
κι εγώ να ζω χωρίς εσένα.