Του κόσμου δρόμοι σκοτεινοί

Του κόσμου δρόμοι σκοτεινοί
μπροστά στην πόρτα μας περνάνε
της νύχτας παιδιά μες στη φωτιά
κινούν και πάνε.

Φυλαχτό κρατούν ένα άστρο, δυο φιλιά,
και τ βόλι ας έρθει στην καρδιά.
Σημαίες στο βάθος προχωρούν,
φεύγω, μάνα, έχε γεια - έχε γεια.

Κι αν στη μάχη πέσω, μην ξεχνάς,
γνέθε, μάνα, σα να πολεμάς.