Ξέρω ένα τρένο που`ναι φτιαγμένο
από τον άνεμο και τις φωτιές
έχει φτερούγες,έχει και ρόδες
και ταξιδεύει στις εποχές.
Το Φθινόπωρο πάντα συμβαίνει
όταν πέφτει βαριά η συννεφιά
να σφυρίζει ξανά στην ψυχή μου
να με παίρνει μακριά στα παλιά,
και σε σένα.
Να σε πάρω και να φύγουμε...
Ξέρω τα μάτια σου που`ναι φτιαγμένα
από του μύθου σου την ομορφιά
από τον πόθο μου κι απ`την ανάγκη
κι από του έρωτα την ερημιά.
Το Φθινόπωρο πάντα συμβαίνει
όταν πέφτει βαριά η συννεφιά
να ανατέλλουνε μέσα στο σπίτι
να με παίρνουν μακριά στα παλιά,
και σε σένα.
από τον άνεμο και τις φωτιές
έχει φτερούγες,έχει και ρόδες
και ταξιδεύει στις εποχές.
Το Φθινόπωρο πάντα συμβαίνει
όταν πέφτει βαριά η συννεφιά
να σφυρίζει ξανά στην ψυχή μου
να με παίρνει μακριά στα παλιά,
και σε σένα.
Να σε πάρω και να φύγουμε...
Ξέρω τα μάτια σου που`ναι φτιαγμένα
από του μύθου σου την ομορφιά
από τον πόθο μου κι απ`την ανάγκη
κι από του έρωτα την ερημιά.
Το Φθινόπωρο πάντα συμβαίνει
όταν πέφτει βαριά η συννεφιά
να ανατέλλουνε μέσα στο σπίτι
να με παίρνουν μακριά στα παλιά,
και σε σένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου