Τι λέει το ποίημα

Ὅταν τὰ δάκρυά μας
ἀπὸ μάτια γεροντικὰ
σὰν μουσικὴ ποὺ φέρνει ἀναμνήσεις,
ὑποτεγμένα.
Κοιμόμαστε ἀνήμποροι πάνω σὲ τάφο
ἐκείνων ποὺ κανεὶς δὲν θέλει νὰ θυμᾶται.
Παλαιστίνη. Ἀλλ᾿ Γουάφα.
«Παιδιὰ πολεμοῦν μὲ πέτρες τὸν ἐχθρὸ ποὺ ὄρθωσε συρματοπλέγματα δίπλα τους».
Ἐπιθέσεις αὐτοκτονίας. Ἄνθρωποι βόμβες. Πληγὲς αἱμορραγοῦν στὴ σιωπή.
Ἀποσταγμένοι τηλεθεατὲς reality show. Ψηφιακοὶ ἔρωτες.
Ὀθόνες ἠλεκτρονικῶν ὑπολογιστῶν ἡ λεωφόρος της μοναξιᾶς μας.
«Ταξίδι τρόμου». Λαθρομετανάστες. Δουλέμποροι.
Μυρωδιὰ ἀθλιότητας στ᾿ ἀμπάρια τοῦ σκουριασμένου σαπιοκάραβου.
Ἐμφύλιοι κατευθυνόμενοι, «χρηματοδοτούμενοι ἀντάρτες».
Στὴν ἀρένα τῆς πολιτικῆς, παιχνιδάκια πολέμων.
Κυβερνήσεις καθοδηγούμενες .
Ὑπερεθνικὲς ἐπιχειρήσεις. Ὁ ὑποσιτισμὸς στὸν τρίτο κόσμο.
Αἱμοβόρες στρατηγικὲς κάτω ἀπὸ φιλανθρωπικοὺς μανδύες.
«Προϊόντα βιοτεχνολογίας» γενετικοὶ διακόπτες,
ἄνθρωποι - ὑβρίδια στὸ τέλος τῶν μεταλλαγμένων αἰσθημάτων μας.
Ἡ λεηλατημένη οἰκολογία.
Ἐργοστάσια κατασκευῆς βιολογικοῦ τρόμου. Πυρηνικὴ ἀπειλή.
Βιονικὰ μέλῃ. Ἐπιστήμονες ἐβμρυολόγοι δημιουργοῦν
ἀνθρώπινους κλώνους. «Θερίζει ὁ λευκὸς θάνατος».
«Μαίνονται ἀκήρυχτοι πόλεμοι».
Ὁ παγωμένος ἀέρας τῆς μοναξιᾶς περιβάλλει τοὺς καιρούς.
Μεγαλουπόλεις. Οὐρανοξύστες. Ἀποπροσωποίηση.
«Ἡ ἐμπειρία του νὰ μὴν ὑπάρχεις».
Ἡ ἀνοσία στὴν φρίκη.
«Ἔντονες ἀντιδράσεις τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς Νεροκούρου
δημιούργησε ἡ ἐγκατάσταση
σαράντα μὲ πενήντα τσιγγάνων
παραπλεύρως τῆς ἐθνικῆς ὁδοῦ».
Διαβάζουμε τὴν ἐφημερίδα τῶν ζοφερῶν εἰδήσεων
τὴν ὥρα ποὺ τρῶμε.
Πλάνα κόλασης δίπλα στοὺς ἑτοιμόρροπους παραδείσους μας.
Ἔπειτα σπρώχνουμε τὶς τύψεις μας
καὶ φορτώνουμε τὴ ζωὴ στοὺς ὑπολογισμούς μας.
Τὴν τακτοποιοῦμε, γιὰ πολλὰ χρόνια μετά,
μέχρι τὸ τέλος. Τῆς θλιβερῆς κενότητας.