Τον έλεγαν Κερέμ κι αγάπησε πολύ κι απ' τον βαρύ σεβντά τον άρπαξε η φωτιά και κάηκε ο Κερέμ π' αγάπησε πολύ κι έχει στάχτη γενεί μες στην Ανατολή. Μου λεν πως θα καώ κι εγώ σαν τον Κερέμ με τούτη την φωνή που καίει την ψυχή. Μολύβι ο καιρός κι ο άνεμος πικρός, βάλτε όλοι σκοπό ν' αλλάξει ο καιρός. Φωνάζω κι ας καώ κι εγώ σαν τον Κερέμ: Αν δεν καώ εγώ, αν δεν καείς εσύ, αν δεν καούμε εμείς ν' ανάψει πυρκαγιά, πώς θέλεις να γενεί να φύγει η σκοτεινιά. Για να λάμψει η νύχτα πώς θέλεις να γενεί, αν δεν καώ εγώ, αν δεν καείς εσύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου