Κώστας Μπουρναζάκης
Χρονογραφία Αγγέλου Σικελιανού (1884-1951)
εκδόσεις Ικαρος,
Η συγγραφή χρονογραφιών της ζωής και του έργου διαφόρων λογοτεχνών μας είναι μια μορφή φιλολογικής έρευνας που από τη δεκαετία του '60 αρχίζει να εμφανίζεται ολοένα και πιο συχνά. Θυμίζουμε τους πρώτους διδάξαντες, τον Στρατή Τσίρκα με τη Χρονογραφία του για τον Κ.Π. Καβάφη στο περ. «Επιθεώρηση Τέχνης», τον Π. Πρεβελάκη για τον Καζαντζάκη στο περ. «Νέα Εστία».
Εκτοτε βέβαια έχουν προστεθεί αρκετές άλλες χρονογραφίες, όπως λ.χ. των Γ. Π. Σαββίδη, Ν. Χατζηδάκη, Μ. Μητσού για τον Κ. Γ. Καρυωτάκη, του Μ. Πιερή για τον Τάκη Σινόπουλο και οι εργασίες του Δ. Δασκαλόπουλου για τον Κ. Π. Καβάφη και τον Γ. Σεφέρη, της Ν. Λυκούργου για τον Μυριβήλη, για ν' αναφέρω μερικές μονάχα. Οι Χρονογραφίες δηλαδή μπορούν σήμερα να διαβάζονται ως συνοπτικές βιογραφίες των καλλιτεχνών χωρίς τις πολυλογίες και τις αυθαίρετες μυθοπλασίες των πεζογράφων.
Ο Σικελιανός παραμένει ένας ποιητής-μύθος, τόσο εξαιτίας της μεγαλόπνοης ποίησής του όσο κι εξαιτίας των μαρτυριών που μας έχουν παραδοθεί για τη ζωή και τη συμπεριφορά του. Ο Κ. Μπουρναζάκης έρχεται να καλύψει ένα κενό με το δικό του πόνημα για τον ποιητή του Αλαφροΐσκιωτου και να μας αποκαλύψει ποια ήταν τα έργα και οι ημέρες του, βασισμένος σε ντοκουμέντα και αποδείξεις. Η ωραία αυτή έκδοση, η οποία φαίνεται να μην έχει προσεχθεί, εμπλουτίζεται με ανέκδοτες φωτογραφίες από τη ζωή του ποιητή και εικόνες από τα βιβλία και τα γραπτά του.
Ο μελετητής μάς παρουσιάζει κατά χρονολογική σειρά τα γεγονότα της ζωής τού ποιητή, μας πληροφορεί για τις εκδόσεις των βιβλίων του, προσθέτοντας σύντομες παρατηρήσεις, αποσπάσματα από τις κριτικές που γράφτηκαν γι' αυτά, ενδεικτικά της υποδοχής που είχαν από την κριτική. Και ο αναγνώστης σχηματίζει έτσι μια όσο το δυνατόν ακριβέστερη εικόνα του ποιητή και του λογοτεχνικού του περίγυρου, σε συνάρτηση με τα γεγονότα και τις πολιτικές εξελίξεις της εποχής, γιατί ο Σικελιανός, όπως ξέρουμε, ήταν ευαισθητοποιημένος όχι μόνο στα καλλιτεχνικά αλλά και στα κοινωνικά δρώμενα των ημερών του.
Ιδιαίτερα σημαντικά τα στοιχεία που έχουμε για την περίοδο του πρώτου γάμου του με την Εύα Πάλμερ-Σικελιανού και την ατμόσφαιρα που επικρατούσε πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τις «Δελφικές Εορτές», που τόσο μεγαλεπήβολα και γενναιόδωρα οραματίστηκαν και συνδιοργάνωσαν.
Ο Κ. Μπουρναζάκης, που έχει επιμεληθεί, επιπλέον, τους δύο τόμους της αλληλογραφίας του Σικελιανού Γράμματα 1902-1951 (εκδ. Ικαρος) και τελευταία την αλληλογραφία με τη δεύτερη γυναίκα του Γράμματα στην Εύα Πάλμερ-Σικελιανού, (εκδ. Ικαρος), διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις ώστε να θεωρούμε ότι έχει ειδικευτεί στο έργο του Σικελιανού και φαίνεται να είναι ο μόνος ο οποίος μπορεί να μας καθοδηγήσει σωστά στη γνώση της προσωπικότητας και της σκέψης του, της ιστορικής σημασίας της ποίησής του αλλά και των μυστικών της τέχνης του. Σ' εμάς τους αναγνώστες του Σικελιανού εναπόκειται να τον ξανανακαλύψουμε και να τον απολαύσουμε. Η Χρονογραφία του Αγγελου Σικελιανού δεν είναι μόνο ένα σχεδιάγραμμα της πορείας του δημόσιου και ενίοτε και ιδιωτικού βίου του, αλλά κι ένα ευχάριστο ανάγνωσμα της ζωής και του έργου ενός μεγαλόπνοου ποιητή που, ενώ σήμερα δεν διαβάζεται τόσο όπως παλιά, δεν παύει να μας γοητεύει με τους στίχους του, τη γνήσια και δυνατή φωνή του. Ισως λοιπόν να είναι καιρός να επαναπροσδιορίσουμε τη στάση μας απέναντι στην ποίησή του.
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=156954
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου