Ἐπιτύμβιον/ Αναγνωστάκης Μανόλης

Πέθανες- κι έγινες καὶ συ: ὁ καλός,
Ο λαμπρὸς άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Τριάντα έξη στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι αντιπροέδρων,
Εφτὰ ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που προσέφερες.

Α, ρε Λαυρέντη, εγὼ που μόνο τοξερα τι κάθαρμα ήσουν,
Τι κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωὴ μέσα στὸ ψέμα
Κοιμού εν ειρήνῃ, δεν θα ῾ρθω την ησυχία σου να ταράξω.

(Εγώ, μια ολόκληρη ζωὴ μες στη σιωπὴ θα τὴν ἐξαγοράσω
Πολὺ ακριβὰ κι όχι με τίμημα τε θλιβερό σου το σαρκίο.)

Κοιμού εν ειρήνῃ. Ως ήσουν πάντα στη ζωή: ο καλός,
Ο λαμπρὸς άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.

Δε θα ῾σαι ο πρώτος ούτε δα κι ο τελευταίος.


Το διαβάσαμε στο βιβλίο "Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ΄τεύχος"  της Γ΄τάξης του Γενικού Λυκείου